“Toprak Bilimi” dergisi (No. 12), Moskova Devlet Üniversitesi Tarım Merkezi ve Moskova Devlet Üniversitesi IV Gorepekina Toprak Bilimi Fakültesi çalışanları, dbs GN Fedotova ve ilgili üye tarafından hazırlanan “Toprakların Allelotoksisitesi” incelemesini yayınladı. RAS SA Shoby.
Allelopati, bitkiler, algler, bakteriler ve mantarlar tarafından üretilen, tarımsal ve biyolojik sistemlerin büyüme ve gelişimini etkileyen sekonder metabolitleri içeren bir uyarım veya inhibisyon sürecidir.
stpulscen.ruFotoğraf: stpulscen.ru
Toprakta allelopatik maddelerin birikmesi, toprak yorgunluğunun oluşmasında önde gelen mekanizmadır - üzerlerinde kültür bitkilerinin yetiştirilmesi sırasında toprak verimliliğinin azalması.
Bu nedenle, allelopatinin topraklardaki belirtilerinin incelenmesi, tarım ürünlerinin verimini ve kalitesini artırmak için önemli ve şu anda pratik olarak kullanılmayan bir rezervdir.
Allelopatik etkiye sahip maddelerin modern sınıflandırması, sayısı her yıl artan on binlerce bileşiği kapsamaktadır. Bu bileşikler ekosistemlerde değişmeden kalmaz, kimyasal dönüşümlere (hidroliz, oksidasyon, polimerizasyon) uğrar, flora ve fauna (toprak dahil) tarafından emilir veya kil mineralleri ve toprak organik maddesi tarafından emilir. Sonuç olarak, gözlemlenen biyolojik etkiler önemli ölçüde farklılık gösterebilir ve izole edilen maddelerin kimyasal yapısının belirlenmesi, bunların karışımdaki etkileşimlerinin doğası hakkında hiçbir şey söyleyemeyecektir. Bu, allelopati alanındaki pratik araştırmaları karmaşık hale getirir, ancak biyotest yöntemlerinin kullanılması bu zorlukların üstesinden gelmeyi mümkün kılar.
Onların yardımıyla, agrosenozlardaki allelotoksinlerin kültür bitkilerinin gelişimi üzerindeki olumsuz etkisini azaltmak için pratik olarak önemli bir dizi alanın uygulanması mümkün hale gelir:
Belirli bir toprağın önceki mahsulden kalan allelotoksin kompleksine karşı en büyük dirence sahip olan mahsullerin/çeşitlerin seçimi.
allelotoksinlerin yıkama yoluyla topraktan uzaklaştırılması.
allelotoksik bileşiklerin işlenmesini hızlandırmak için mikrobiyolojik aktivitenin aktivasyonu.
allelotoksinlerin toprakta bitkiler için kullanılabilirliğini sınırlamak amacıyla sorpsiyon bileşimlerinin kullanılması.
Tarımsal uygulamalarda yalnızca ürün rotasyonu kullanılarak uygulanan ilk yönün yaygınlaştığı, diğerlerinin geliştirilmesinin ise mevcut tarım teknolojilerini önemli ölçüde iyileştirebileceği belirtilmelidir.
Toprak allelotoksisitesinin daha fazla araştırılması, toprak allelotoksisitesinin bitkiler üzerindeki olumsuz etkisini azaltacak yöntemler geliştirerek, kültür bitkilerinin verimini artırmaya yönelik uygulamalı sorunları çözmeyi mümkün kılacaktır.
Ayrıca, elde edilen sonuçlar toprak biliminde ek bilgi elde etmek ve toprak-bitki sisteminin işleyişine ilişkin anlayışımızı genişletmek için kullanılabilir.